جاده، جنگل، دوچرخه - عینکی متفکر

به گزارش عینکی متفکر، هیجان، ارتفاع و یک طبیعت پر از رنگ و هوای تازه و خنک فقط بخشی از لذت هایی است که در برنامه یک روزه دوچرخه سواری در منطقه سوادکوه نصیبتان خواهد شد، آن هم وقتی که سوار بر دوچرخه مشغول رکاب زنی هستید. باید رکاب زنی را از آلاشت آغاز کنید، شهری که تقریباً 240 کیلومتر تا تهران فاصله دارد. به علت ارتفاع زیاد آب و هوایش هم حسابی خنک است و یک جنگل زیبا هم دور و برش. از آلاشت حدود 70 کیلومتر تا ساحل سد شیرگاه مقصدتان راه دارید؛ سدی زیبا در نزدیکی قائم شهر.

جاده، جنگل، دوچرخه

متن: افشین یوسفی

چطور در یک روز، جنگل و کوه را با دوچرخه رکاب بزنیم

هیجان، ارتفاع و یک طبیعت پر از رنگ و هوای تازه و خنک فقط بخشی از لذت هایی است که در برنامه یک روزه دوچرخه سواری در منطقه سوادکوه نصیبتان خواهد شد، آن هم وقتی که سوار بر دوچرخه مشغول رکاب زنی هستید.

باید رکاب زنی را از آلاشت شروع کنید، شهری که تقریباً 240 کیلومتر تا تهران فاصله دارد. به علت ارتفاع زیاد آب و هوایش هم حسابی خنک است و یک جنگل زیبا هم دور و برش. از آلاشت حدود 70 کیلومتر تا ساحل سد شیرگاه مقصدتان راه دارید؛ سدی زیبا در نزدیکی قائم شهر.

شهریور ماه و اوایل پاییز برترین زمان برای این ماجراجویی است؛ چون هم آب و هوا مناسب است و هم طبیعت در اوج زیبایی. تنها چیزهایی که در این سفر احتیاج دارید، یک دوچرخه سبک کوهستان است، یک کوله سبک و مهم تر از همه یک روحیه ماجرا جو.

نکته

مهمانخانه های سنتی

این یکی از خانه های سنتی شهر آلاشت است که احتمالا شب را در آن می گذرانید و صبح زود از آنجا راه می افتید. پیش از آنکه راه بیفتید حتماً در کنار ساختمان زیبای آن یک عکس بگیرید؛ چون ممکن است سال آینده که به اینجا باز می گشت خبری از این خانه زیبا نباشد.

چطور برسیم؟

به سوی شیروانی ها

نقطه شروع این برنامه شهر آلاشت؛ شهری زیبا که هنوز معماری سنتی خود را حفظ نموده است.

خودروی شخصی:

اگر خودروی شخصی دارید، می توانید دوچرخه ها را سوار نموده و همراه با آنها به جاده فیروزکوه بروید. فاصله تهران تا آلاشت حدود 237 کیلومتر است و تقریباً سه ساعت و نیم طول می کشد تا به آنجا برسید. در جاده فیروزکوه بعد از شهر پل سفید به دو راهی آلاشت می رسید که در سمت چپ جاده قرار گرفته است. از این دو راهی تا خود آلاشت حدود 37 کیلومتر را باید در جاده فرعی و پیچ و خم هایش برانید تا بعد از 45 دقیقه به آلاشت برسید. نشانه جاده آلاشت غیر از تابلوی راهنمای آن، پلی است که روی آن ماکت یک قطار باری کشیده شده.

تاکسی و اتوبوس:

می توانید با اتوبوس های قائم شهر هم خود را به منطقه سوادکوه و دو راهی آلاشت برسانید که تقریباً سه ساعت و نیم به طول می انجامد و از آنجا به بعد باید نیسان یا وانتی اجاره کنید تا شما و دوچرخه هایتان را به آلاشت ببرد. اگر هم قرار است تنها به آلاشت بروید و از آنجا به گروه بپیوندید، می توانید از ترمینال شرق یا آرژانتین با سواری از آنجا هم با مینی بوس تا آلاشت بروید.

کجا بمانیم؟

در جنگل یا زیر سقف

در شهر زیبای آلاشت هم خانه سنتی برای اقامت هست و هم سوئیت های شهرداری برای اقامت وجود دارد.

در آلاشت مانند هر جای دیدنی دیگر خانه های روستایی ای قرار گرفته است که می توانید برای یک شب آنها را اجاره کنید. بر سر قیمت با صاحبخانه باید به توافق برسید اما می توانید در سوئیت های شهرداری آلاشت هم اقامت کنید. برای رزرو این سوئیت ها می توانید با شماره تلفن 01245332022 تماس بگیرید اما می توانید شب را در محیط بیرون و داخل جنگل هم سپری کنید. کمی در جاده ای که به شهر رسیدید، به عقب برگشت تا در ابتدای جنگل جایی مناسب را برای چادر زدن و شب مانی پیدا کنید. این منطقه شب های خیلی خنکی دارد. بنابراین حتما با خودتان لباس گرم ببرید.

نکته

حادثه خبر نمی نماید

یکی از نکات مهم در دوچرخه سواری کوهستان این است که به هیچ وجه تنها برنامه را شروع نکنید؛ چون در سفر به خصوص اگر به جاده و کوهستان ارتباط داشته باشد، هر اتفاقی ممکن است رخ دهد. همسفران حرفه ای برترین همراه شما خواهند بود.

چه می بینیم؟

پل و منظره

در این برنامه دوچرخه سواری غیر از زیبایی های جنگل و کوهستان، هم پل معروف ورسک را خواهید دید و هم شهر آلاشت با معماری سنتی اش را

پل ورسک:

در طول جهت پل های بسیار زیبای راه آهن تهران شمال قرار گرفته است که در میان آنها پل ورسک هم قرار گرفته است. این پل تاریخی یکی از طولانی ترین و قدیمی ترین پل های راه آهن ایران است. در جهت رسیدن به پل سفید، این پل را که در زمان جنگ جهانی دوم ساخته شده در سمت راست جاده خواهید دید.

شهر آلاشت:

آلاشت ساده با خانه های روستایی که هنوز معماری زیبایشان چندان تغییری ننموده. آنجا خانه هایی گلی با سقف های سنتی و تراس های چوبی ای که با سبک معماری گیلان قدیم ساخته شده اند، قرار دارند. خانه ها بیشتر خشتی و سقف های تخته پوش و اغلب سنگفرش شده اند. بیشتر تراس ها هم با گلدان های شمعدانی تزئین شده اند.

چطور برگردیم؟

به خانه بر می گردیم

اگر با مینی بوس یا خودرو همراهی می شوید، نگرانی ای بابت برگشت ندارید. در غیر این صورت باید با دوچرخه تالب جاده فیروزکوه برگشت و از آنجا با اتوبوس های عبوری برگشت. معمولاً اگر اتوبوسی جای کافی داشته باشد و سوارتان کند، غیر از کرایه خودتان چند هزار تومان هم بابت هر دوچرخه از شما خواهد گرفت. مشکل روش دوم این است که ممکن است خیلی معطل شوید یا حتی اصلاً اتوبوسی گیرتان نیاید.

نکات طلایی

سرتان کلاه بگذارید

قبل از سفر از شرایط آب و هوا، شرایط جاده و شیب جهت اطلاعات بگیرید.

در هنگام رکاب زدن مایعات زیادی بنوشید.

اگر در چادر می مانید، کیسه خواب و لباس گرم را نباید فراموش کنید.

دوچرخه سواری در جاده خطرناک است و باید بسیار مراقب خودروها باشید.

حتماً از کلاه ایمنی و دستکش دوچرخه سواری بهره ببرید.

در سرازیری های تند سرعت نگیرید ودر پیچ ها مراقب خودروها باشید.

اگر تعداد نفرات گروه بالاست، قبل و هنگام اجرای برنامه با پلیس راه هماهنگی های لازم را انجام دهید.

در جاده های خاکی ترمزهای شدید نکنید؛ چون گرد و خاک خودتان و همراهانتان را اذیت خواهد نمود.

چطور بگردیم؟

تا سد در سه مرحله

بهتر است صبح زود حرکت کنید تا به گرمای روز نخورید. از آلاشت تا سد شیرگاه که مقصد نهایی ماست، سه جهت داریم

خوان اول

آلاشت تا جاده فیروزکوه

37 کیلومتر سرازیری، دو ساعت

باید از اول جاده آلاشت شروع کنید. در بیشتر جهت احتیاجی به رکاب زدن ندارید؛ چون بیشتر جهت سرازیری است. فقط حواستان باشد که خیلی سرعت نگیرید. در میانه جهت وارد یک جاده جنگلی می شوید و بعد از اتمام جهت پر شیب جنگلی جهت، جاده شیب میانه می گیرد. متأسفانه در اینجا تصاویری می بینید که چندان خوشایندتان نیست.

محیط زیست اینجا به علت معادن زغال سنگ کاملاً تخریب شده. بعد از این معادن، کشتزارهای سرسبز برنج منظره ها تماشایی بعدی هستد، با آن معماری پلکانی سبز رنگ. این شالیزارها را که رد کنید، کم کم به جاده فیروزکوه می رسید. در سمت راست جاده یک ریل راه آهن قدیمی قرار گرفته است که احتمالاً مربوط به همان معادن زغال سنگ است. می توانید در کنار ریل راه آهن چند دقیقه استراحت کنید.

خوان دوم

دو راهی آلاشت تا شهر شیرگاه

25 کیلومتر، یک ساعت

مقصد بعدی شهر قائم شهر است. باید از جاده فیروزکوه این جهت را ادامه دهید. توصیه ما این است که در روزهای تعطیل به خاطر شلوغی جاده فکر دوچرخه سواری را در این جاده نکنید. زیبایی جاده فیروزکوه احتیاج به تعریف ندارد. در سمت چپ شالیزارهای برنج و در سمت راست هم کوه های شیب دار جنگلی پیش چشمتان است. بعد از زیر آب باید با پیچ های جاده بپیچید تا به شیرگاه در نزدیکی های قائم شهر برسید.

به شیرگاه که برسید، دما و رطوبت هوا بالا رفته و احتمالاً آزار دهنده شده است. البته قبل از شیرگاه یک تونل وجود دارد که رد شدن از آن به خاطر نور کم دورچرخه و سرعت بالای خودروها خطرناک است. بهتر است اگر یک خودرو همراهی تان می نماید، این فاصله را سواری کنید. در غیر این صورت بسیار با احتیاط حرکت کنید.

خوان سوم

از شیرگاه تا سد سنبله رود

پنج کیلومتر، 15 دقیقه

از شهر شیرگاه باید وارد جاده فرعی سمت چپ جاده شوید که به جاده قدیم قائم شهر معروف است. این جاده کفی و به قول دوچرخه سواران بسیار نرم است. بعد از آنکه روستای کلیج را پشت سر گذاشتید و حدود یک ربع رکاب زنی به سد سنبله یا همان سد شیرگاه می رسید. دریاچه این سد به صورت تفریحی درآمده و می توانید روی آن قایق سواری کنید.

جاده تو را می خواند

آلاشت را که ترک کنید، کوه های سرسبز البرز، مه صبحگاهی و جاده ای پیچ در پیچ انتظار شما را می کشد. زیبایی جاده آنقدر زیباست که اصلا متوجه زمانی که سپری می کنید نخواهید شد، مخصوصاً اینکه بیشتر این جاده تا زمانی که به فیروزکوه برسید سرازیری است.

کوهنوردی با دوچرخه

در تمام جهت می توانید از جاده اصلی خارج شوید و با دوچرخه به کوه و کمر بزنید. به شرط آنکه وارد ملک یا باغی نشوید. همه چیز به میل شا بستگی دارد و اگر نخواستید همان راه راست را بروید. مگر آنکه بخواهید کمی بازیگوشی کنید.

ورود ممنوع

آقای دوچرخه سوار قصد ورود به تونل را ندارند، فقط قصد دارند از ورودی به داخل تونل که ریل های قطار باری تا داخلش ادامه دارد، نگاهی بیندازد. قبل از ورود به جاده فیروزکوه از کنار این تونل و ریلش عبور خواهید کرد.

منبع: نشریه ایرانشناسی سرزمین من شماره 5

منبع: راسخون