در هم تنیده شدن صلح و انتخابات افغانستان در ژرفای سیاسی - عینکی متفکر

به گزارش عینکی متفکر، خبرنگاران- گروه بین الملل: افغانستان به عنوان کشوری بر مبنای جمهوریت که در آن به لطف کشورهای غربی و به اصطلاح حامی، دموکراسی نهادینه شده است، اما پر چالش ترین انتخابات در تاریخ خود و حتی می توان گفت در کل منطقه را پشت سر گذاشته است.

این انتخابات که در دوره پسا طالبان چهارمین انتخابات ریاست جمهوری در نوع خود است؛ اوضاع سیاسی افغانستان را پیچیده ساخته است. با وجود اعلام نتایج ابتدایی انتخابات و برنده اعلام شدن اشرف غنی اما رقیب او عبدالله نتایج انتخابات را به رسمیت نشناخته است.

اما مردم افغانستان دل به روزنه امیدی دیگر جدا از انتخابات نیز؛ با عنوان صلح دل خوش کرده اند؛ صلحی که در آن آمریکایی ها تصمیم گیرنده اصلی هستند و به قول معروف خود می بُرند و می دوزند، اما با سیاست های پیچیده افغانستان در حالی که طالبان انتخابات و حکومتی که در نتیجه انتخابات رونما شود را در تضاد با صلح می دانند؛ نمی توان چندان به برقراری صلح دل خوش کرد، جالب اینجاست که به گفته سخنگوی طالبان نا مشروع بودن انتخابات در تفاهمنامه صلح آن هم با موافقت آمریکایی ها گنجانده شده است.

سهیل شاهین سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در قطر به صراحت در مصاحبه با عینکی متفکر در این رابطه بیان داشت؛ که طالبان نه تنها انتخابات افغانستان را مشروع نمی دانند بلکه با حکومتی که در نتیجه آن سر کار آید می جنگند و این حکومت را دشمن خود می دانند.

شاهین می گوید به صورت منطقی صلح با حکومت فعلی یا حکومت بعدی که در شرایط اشغالی بودن آمریکا به میان بیاید بی معنی است.

سید آغا اکبر عضو سابق گروه طالبان در مصاحبهی اختصاصی با مهر اما می گوید؛ در حالی که آمریکا از انتخابات افغانستان حمایت می کند، پس مذاکرات صلح کنندگان این کشور در پای میز مذاکره با طالبان در قطر زیر سوال رفته و صادقانه نیست.

اکبر می گوید که اگر آمریکا بخواهد توانایی این را دارد که بحران را سرانجام داده و نتیجه انتخابات را معین کند و از سویی دیگر همین آمریکا می تواند چالش های انتخاباتی افغانستان را به درازا کشانده تا موضوع صلح روشن شود.

انتقاد از سیاست های آمریکا در مسائل افغانستان تنها با بد بینی طالبان بسنده نمی شود، بسیاری از تحلیل گران افغان نیز سیاست های آمریکا در قبال صلح را کذب می دانند.

محمد رضا خوشک در این ارتباط در مصاحبهیی با مهر گفته بود که سفارت خانه های خارجی در امور کمیسیون انتخابات دخالت می کنند و کمیسیون مستقل انتخابات دیگر مستقل نیست.

زلمی زابلی یکی از سناتوران افغان پیش از این در اظهار نظری گفته بود که آمریکایی ها خواهان صلح نیستند و در این فرایند سنگ اندازی می کنند.

وی در یکی از نشست های مجلس سنای افغانستان گفته بود: اگر امریکا در پروسه صلح افغانستان صداقت می داشت، قبل از این طالبان را وادار به مذاکره با حکومت افغانستان می کرد

اما داوود سلطان زوی سخنگوی گروه انتخاباتی اشرف غنی رئیس جمهور فعلی افغانستان؛ موضوع دخالت خارجی ها را در فرایند انتخابات رد کرد؛ استدلال وی از اوضاع انتخابات افغانستان این بود که قانون رهنمود انتخابات افغانستان را معین کرده است.

اما از سوی دیگر فریدون خوزون سخنگوی گروه انتخاباتی ثبات و همگرایی در مصاحبه با مهر تأکید کرد که فرایند شمارش آرا با تقلب همراه بوده است و کمیسیون انتخابات عملکرد بسیار ضعیفی را داشت است.

اما به هر صورت گذشته از مسائل عینی چالش های انتخابات افغانستان؛ آمریکایی ها صلحی را مدیریت می کنند که کاملاً در مغایرت با انتخابات قرار گرفته است، به قول معروف، آمریکایی ها یکی به نعل می زنند یکی به میخ از یک طرف در دفتر قطر برای صلح مذاکره می کنند و از سوی دیگر تأکید می کنند که انتخابات در افغانستان باید در زمان مقرر آن برگزار شود.

نمونه هایی از اظهار نظر ضد و نقیض مقامات آمریکایی که در رسانه ها به نشر رسیده است:

سفارت آمریکا در صفحه رسمی توییتر خود به تاریخ (یکشنبه 22 اردیبهشت) نوشته بود که خانم آلیس ولز معاون وزارت خارجه آمریکا در همین تاریخ به کابل سفر کرده و ملاقاتهایی با محمد اشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان، عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی و اعضای کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان داشته است.

تصویر ولز

ولز در این ملاقاتها تأکید کرده که انتخابات ریاست جمهوری افغانستان باید به موقع برگزار شود. وزیر خارجه آمریکا دوماه بعد از اظهار نظر معاون خود به تاریخ 4 تیر ماه سال جاری در یک سفر غیر منتظره به کابل آمد و در ملاقات با سران حکومت افغانستان، حمایت کشور خود از دو موضوع صلح و انتخابات را اعلام کرد.

تصویر وزیر خارجه امریکا

این خبر در رسانه های افغانستان این چنین به نشر رسیده است: مایک پمپئو در ملاقات با رهبران حکومت گفت که حکومت ایالات متحده امریکا از پروسۀ صلح و انتخابات ریاست جمهوری افغانستان حمایت می کند و در این راستا آماده هرگونه همکاری می باشد.

بعد از آن رئیس جمهور آمریکا نیز در مورد صلح و انتخابات افغانستان موضع خود را ابراز کرد؛ اما اظهار نظر ترامپ خیلی بی پرواتر از مقامات زیر دستش نسبت به مسائل سیاسی افغانستان بود، او گفت آمریکا می خواهد صلح کند اما اگر صلح شد که شد؛ نشد هم نشد، مهم نیست: طالبان می خواهند به توافقی برسند، خواهیم دید که آیا می توانند به توافقی برسند یا نه. اگر برسند که رسیدند، اگر نه هم که خب نرسیدند. مسئله ای وجود ندارد.

تصویر ترامپ

بی پروایی رئیس جمهور آمریکا در قبال ملت افغانستان در این سفر تنها به موضوع صلح بسنده نشد، بلکه نوع حضور وی در افغانستان انتقادهایی را به همراه داشت.

سید مهدی حسینی روزنامه نگار افغانستانی در این رابطه می گوید: سفر غیر رسمی ترامپ به کابل و دعوت امریکایی ها از غنی به پایگاه نظامی بگرام، با واکنش های گسترده ای در افغانستان روبه رو شد که در قلمرو سیاسی یک کشور که ادعای استقلالیت را هم دارد، نباید چنین حقارتی از سوی دولت کابل صورت می گرفت. اینکه چرا، آقای غنی برای ملاقات به پایگاه نظامی بگرام رفته، پاسخ روشنی وجود ندارد؛ اما برآورد ها بر این است که دولت افغانستان در تدابیر امنیتی و تشریفاتی، ظرفیت و توانایی لازم را ندارد و به همین خاطر، آقای ترامپ در یک سفر غیر رسمی به کابل آمده است.

گذشته از این موضوعات فرایند انتخابات افغانستان دست خوش بازی های سیاسی درونی شده است؛ موضوعی که این فرایند را با چالشی بسیار جدی روبرو کرده است.

موضوع خیلی جالب در این انتخابات اشتراک بسیار کم مردم در انتخابات و تعداد بسیار کم رأی است.

خیلی از قدرت های درونی و بیرونی چشم طمع به آینده سیاسی خود دارند که به انتخابات افغانستان گره خورده است.

حساب آمریکا که معین است؛ ظاهراً این کشور خیلی مشغله های مهم تر مانند امتیاز گیری از طالبان و حکومت افغانستان دارد که تا کنون به صورت جدی وارد گود نشده است.

بحران در انتخابات و ابهام در مذاکرات صلح گره کوری است که سر نخ ایجاد این تنش ها را می توان خیلی دورتر از مرزهای جغرافیایی این کشور جستجو و پیدا کرد.