نقدهای فیلم کندی من، نوآوری این اثر ترسناک قابل ستایش است - عینکی متفکر

به گزارش عینکی متفکر، فیلم ترسناک کندی من، به کارگردانی نیا داکوستا و تهیه کنندگی جردن پیل و وین روزنفلد ساخته شده است. این فیلم نو، دنباله مستقیم فیلم اصلی است، زیرا آنتونی مک کوی بالغ، حالا به خانه کودکی خود در کابرینی گرین باز می شود که زمانی فقط یک طرح مسکونی در شیکاگو بود و در حال حاضر، به یک مجتمع کاندو تبدیل شده است و آنتونی در آن جا در پی احیای حرفه هنری خود است.

او درگیر افسانه محلی آب نبات می شود و عقل خود را از دست می دهد و آرام آرام، اسرار تاریک گذشته خود و یک روح را فاش می کند و یک شیطان را که مدت ها خوابیده بود، آزاد می کند.

فرانچایز کندی من برای اولین بار در سال 1992 و با همین نام، به وجود آمد که خود بر اساس داستان کوتاهی به نام ممنوعه از مجموعه کتاب های خون کلایو بارکر بود و در فیلم اول، تونی تاد، نقش روح اصلی را بازی می کرد. عوامل سازنده پس از دو دنباله ضعیف، کوشش کردند تا پروژه چهارم را راه اندازی نمایند و ایده های مختلفی برای آن مطرح شد. برای مثال، پیشنهاد شد تا فرایند فیلم چهارم به طور کلی عوض شود یا این که تبدیل به یک کراس اوور با همکاری فرانچایز لپرچاون، شود که این پیشنهاد دوم به وسیله تاد رد شد. فیلم نو در سال 2018 با تهیه نمایندگی پیل و وینفیلد و نویسندگی مشترک آن ها با داکوستا (و هم چنین به کارگردانی داکوستا) وارد مرحله فراوری گشت و قرار بر این شد تا دنباله ای مستقیم و نزدیک به داستان اصلی باشد و گروه بازیگران و کاراکترهای نوی در آن حضور داشته باشند که از بین آن ها می توان به یحیی عبدالمتین دوم در نقش آنتونی، تیونا پرایس، ناتان استوارت جارت، کلمن دومینگو، ونسا استل ویلیامز و احتمالا خود تاد اشاره نمود.

تنها چند روز دیگر تا اکران فیلم، به جای مانده و نقدهای اولیه کندی من منتشر شده است که حاکی از خوب بودن این اثر ترسناک هستند. اگرچه بعضی نقدها به داستان شلوغ فیلم وارد شده است اما بیشتر منتقدان، مضمون اجتماعی واضح، نوآوری و راه اندازی مجدد جسورانه فرانچایز، بازی بازیگران فیلم و کارگردانی داکوستا را تحسین می نمایند. اما منتقدان دقیقا چه چیزی در خصوص فیلم کندی من می گویند؟

گزیده نقدهای فیلم کندی من

مای عبدالباکی، اسکرین رنت

کندی من از دیدگاه بصری، با استفاده از آینه ها و نورپردازی فضایی، بسیار زیبا فیلم برداری شده است و تصویربرداری آن، در عین حال که ناراحتی و وحشت را تداعی می کند، به طور استادانه ای به داستان سرایی هم یاری می کند. اگرچه چندین پیچش در داستان وجود دارد که به طور کامل به آن ها پرداخته نمی شود اما به هر حال، این اثر پر از تصاویر شگفت انگیز، سکانس های ترسناک و نگران نماینده و موضوعات قابل تامل است.

مگان ناوارو، بلادی دیسگاستینگ

کندی من به طرز ماهرانه ای به طور هم زمان با چندین موضوع مختلف، از آثار هنری و مالکیت آن ها گرفته تا تاریخچه یک خشونت، همراه می شود و با ترکیب آن ها، افسانه ای شگفت انگیز به وجود آورد. تاریخیچه ترسناکی که داکوستا بنای فیلم خود را بر آن ساخته است، در قسمت سرانجامی کار مانند یک قطار باری به شما برخورد می کند و زیر پوست شما قرار می گیرد. داکوستا یک کارگردان قدرتمند است و دید منحصر به فرد او نه تنها باعث می شود که از فیلم لذت ببرید، بلکه موجب می شود تا کل اثر، به ملکه فکر شما تبدیل شود.

دیوید رونی، تی اچ آر

فرقی نمی کند که آن را دنباله ای روح محور، راه اندازی مجدد یا اثری نوآورانه بنامید. کندی من، منظره فیلم اصلی را با برداشتی نو نشان می دهد و انگار که آینه در مقابل آن قرار داده است و همان داستان های سنتی ارواح را که نسل به نسل روایت می شوند، نمایش می دهد که در آن ها یک روح در داخل یک مکان عظیم، افراد را آزار می دهد.

اوون گلایبرمن، ورایتی

کندی من به وسیله کارگردان، نیا داکوستا بازسازی شده و کاری که او انجام داده این است که یک فیلم ترسناک و پر از شوک های هیجان انگیز بسازد اما با این تفاوت که بر ریشه های روانی داستان وحشتناک و اجتماعی اصلی، تمرکز دارد.

لیا گرینبلت، ای دابلیو

چه کسی می تواند یک اثر قدیمی را با مفهومی نو بازسازی کند و خون و خشونت و یکی دو نظریه اجتماعی را در آن بگنجاند؟ داکوستا می تواند، حداقل برای مدتی کوتاه. اما در سرانجام فیلم، هیچ مفهومی فراتر از ایجاد وحشت به وسیله بدن، منتقل نمی شود.

مت گولدبرگ، کولایدر

فیلم داکوستا با شناخت کاستی ها و نقاط قوت فیلم اصلی و تغییر موقعیت آن ها به داستانی درباره خشونت نژادی و نمایش قدرت سیاهپوستان، تحولی در این فرانچایز ایجاد می کند. همان طور که فیلم به سمت اوج خود حرکت می کند، می بینید که آن قدر پر از ایده های مختلف است که شاید تحت فشار آن ها، آغاز به فروپاشی کند و با این وجود نمی توانید جاه طلبی داکوستا، جردن پیل و وین روزنفلد را تحسین نکنید. آن ها به خوبی این روایت نو ماوراطبیعی را ساخت و پرداخت نموده اند.

سارا ال محمود، سینمابلند

نیا داکوستا سبک خود را تثبیت می کند و خود را به اسم یک کارگردان متمایز نشان می دهد که می خواهد با تمام عناصر فیلم سازی اش و با تمام وجود، به داستان خاص خود برسد.

چهارمین و نوترین فیلم این فرانچایز به کارگردانی نیا داکوستا، افسانه ای محلی را مرور می کند که بیش از چند دهه است به اسم داستانی ترسناک، نقل می شود. این فیلم یک به روز رسانی مدرن (و از جهات مختلف، یک ریمیکس) از یک اثر دارک و وحشتناک است و در عین حال که به حماسه قبلی ادای احترام می کند، خیلی عمیق تر به داستان آن می پردازد و ایده های ناپایداری را کشف می کند که همواره در زیر سطح این فرانچایز پنهان مانده بودند. در نتیجه، خلاقانه، درون نگرانه و مهم تر از همه، نگران نماینده به نظر می رسد.

الیزابت وایتزمن، رپ

یکی از موارد جالب در داستان آنتونی، این است که شما ناخواسته با نویسندگان فیلم بیشتر درگیر می شوید و قدرت نام ها در این اثر، خودنمایی می کند. به سختی می توانید دیگر هنرمندانی را که داستان کندی من را بازنویسی نموده و آن را ارتقا داده اند، به یاد بیاورید اما نام سازندگان این اثر در فکر شما ماندگار خواهد شد.

پاتریک کاوانا، سایت کمیک بوک

نویسنده و کارگردان فیلم، نیا داکوستا امیدوار بود تا مانند فیلم اول، اسطوره شناسی داستان اصلی را احیا کند و در عین حال، روایت خاص خود را داشته باشد. این فیلم دارای دیدگاه های تازه فرهنگی و مادی است اما نقطه اوج روایت آن، به طور کامل با آن مقصد مدنظر خط داستانی تاریک و آزاردهنده فیلم، همراه نمی شود.

مایکل فیلیپس، شیکاگو تریبون

در حالی که در تریلر این گونه به نظر می رسید که فیلم، مانند نسخه اصلی استودیوی یونیورسال باشد اما نیا داکوستا، نویسنده و کارگردان این پروژه، نسخه ای مخصوص و به سبک خود فراوری نموده است که درخشان، تفکر برانگیز و روشمند است.

کمبول کمپبل، امپایر

اگرچه این فیلم خشونت آمیز، تا حدی سرگرم نماینده است اما در ارائه هدف استعاری خود، گیر می کند و مفهوم اصلی آن، به خوبی ارائه نمی شود و کمی احمقانه به نظر می رسد که کسی بدون هیچ هدف خاصی بخواهد یک روح را احضار کند.

کیت اربلند، ایندی وایر

فرایند خشونت فیلم، رفته رفته افزایش پیدا می کند و کندی من فیلمی است که با اضافه کردن جنبه روحی و روانی به داستان خشن اصلی، روایتی نو ارائه می دهد. این فیلم در ابتدا قرار بود در ژوئن 2020 اکران شود و همه انتظار داشتند که به موقع به تماشای این فیلم بنشینند ولی دیرتر منتشر شد. هر چند که با وجود این تاخیر، هم چنان جذابیت خاص خود را دارد و حتی می توان گفت تاثیر آن به مراتب بیشتر است.

مارک کندی، ای پی

کندی من با داشتن مضمون نیمه سیاسی و هم چنین توازن بین بخش ها، اثری شایسته برای اضافه شدن به گنجینه آثار مهیج و درجه یک اجتماعی است. این اثر به تهیه نمایندگی جردن پیل ساخته شده است و گامی بلند برای کارگردان آن، داکوستا است که تنها یک فیلم مستقل در کارنامه خود دارد که یک درام جنایی خوب به نام جنگل کوچک است.

آنیا استنلی، ای وی کلاب

اگر در پی اثری ترسناک، موثر و متنوع هستید، کندی من را تماشا کنید. داکوستا به طور غریزی، بلد است که چگونه هم مخاطبان را راضی نگه دارد و هم عناصر داستان اصلی را رعایت کند. او به کشت و کشتار فیلمجلوه ای نورانی می بخشد که انگار از پنجره ای در حال تابش است و شما باید برای تماشا آن، چشمان خود را کمی ببندید.

از موقعی که برای اولین بار اعلام شد این فیلم در حال فراوری است، هیچ تردیدی وجود نداشت که همکاری داکوستا، پیل و وینفیلد، چیزی جز یک شاهکار به همراه نخواهد داشت و نظرات اولیه منتقدان هم حکایت از این موضوع دارد. فیلم اصلی کندی من با کارگردانی برنارد رز، موضوعاتی اجتماعی و جالب، در رابطه با نژادپرستی و تاریخ ارائه کرد، هرچند به طور غیرقابل انکاری، چند نقص یا مفهوم در آن وجود داشت که می توانست بیشتر مورد آنالیز قرار گیرد. پیل قبلا در فیلم های برو بیرون و ما، نشان داده بود که از ترکیب ژانر وحشت و داستان سرایی زمان بندی شده، درک خوبی دارد و مشارکت او با داکوستا، کارگردان جنگل کوچک، باعث شد تا این افسانه اصیل و محلی، به نحو احسن به روزرسانی شود.

با توجه به ماهیت جاه طلبانه و جسورانه دنباله کندی من، شاید شلوغ بودن طرح داستان فیلم، کمی ناامیدنماینده باشد، زیرا فیلم سازان سعی نموده اند در این فرنچایز ترسناک، کمی نوآوری نمایند و در عین حال، به موضوعات مهم بپردازند. بیشتر منتقدان از این فیلم به اسم یکی از فیلم های مورد علاقه خود در سال، یاد می نمایند و آن را دنباله ای ارزشمند می دانند و به نظر می رسد انتظار کشیدن هواداران برای این اثر، ارزشش را داشته است. این انتظارات تقریبا به سرانجام رسیده است و کندی من روز آدینه به سینماها می آید.

منبع: Screenrant